Bal Kopciuszka

Czy być może czy nie może
Czy to mi przyśniło się
Że przyjechał piękny książę
By na bal zaprosić mnie

Pałac lśnił na wszystkich piętrach
Gala zapierała dech
Stu czterdziestu dyrygentów
I muzyków chyba trzech

Czy być może czy nie może
Można było pić i jeść
Gdyż przewidział wszystko książę
Bal wydając na mą cześć

Wszyscy mnie kochali szczerze
Każdy dawał to co miał
I filozof pisał wiersze
I poeta tańczyć chciał

Tak tańczyłam wśród pokojów
Tak fruwałam tam i tu
Że tancerze wszyscy moi
Wprost nie mogli złapać tchu

Wszyscy się tłoczyli przy mnie
I ruszali wszyscy w tan
Gdy gawota na pianinie
Raczył zagrać książę pan

Już toastów nikt nie liczył
Ni traconych w tańcu sił
Gdy zgubiły się trzewiczki
Które książę dał mi był

A gdy potem się zbudziłam
Nagle wśród białego dnia
Przed mym łóżkiem zobaczyłam
Pantofelki szklane dwa