Zostać pańską markietanką

Czasem w życiu mnie nachodzą takie chęci
I tym chęciom się oddaję bez pamięci
I nieduża chętka rodzi wielką złość
Czy ja jeszcze w moim życiu zmienię coś
I powiada mi głos z serca najwytrwalszy
Poznaj pana który o coś w życiu walczy
Delikatnie zza woalki daj mu znak
I intymnie szepnij tak

Proszę pana jak ja chciałabym
Zostać pańską markietanką
Walcząc pośród najzimniejszych zim
Ciepłe miałby pan śniadanko
Dodawałabym ja panu sił
I wołała z panem „veto"
Byle tylko pan się o coś bił
A nie gnuśniał nad gazetą

Innym ideały bledną
Innych nęci letnia woda
Panu nie jest wszystko jedno
I już pan mi się podoba
I redutą przeciw siłom złym
Stałoby się me mieszkanko
Proszę pana jak ja chciałabym
Zostać pańską markietanką

Towarzyszką bym się stała pańskich lektur
Dozbrajałabym pociski intelektu
I moczyła kompres gdyby ból pan czuł
I wieńczyła laurem najuczciwsze z czół
A po latach z nadwątlonym ciut bel cantem
Siedlibyśmy kombatantka z kombatantem
Lecz na razie wyobraźnio ty idź precz
Dziś się liczy jedna rzecz

Proszę pana jak ja chciałabym
Zostać pańską markietanką
Do ataku szedłby pan jak w dym
Mówiąc „Dam im pani Danko"
Ja mówiłabym na pana „Miś"
„Dobrze Misiu żeś już przyszedł"
Bo tak mówią sobie nie od dziś
Walk frontowych towarzysze

Innym ideały bledną
Inni nie chcą z losem igrać
A pan chce i jeszcze jedno
Pan nie musi wcale wygrać
Przegranego ja przygarnę też
Zmierzchem nocą o poranku
Więc mi nie mów że nie pragniesz też
Bym twą była markietanką