Koleje losu

Koleje losu mają swój rozkład
Jakie stacje minęłam wiem
I już nie zadrży z bólu mój głos
Tak jak dawniej ni nocą ni dniem
Kilometr za kilometrem
Noc ciągle inna i dzień
Tylko powraca jak wieczny refren
Twój nierealny cień

Jak mogło to się stać to co się stało
Przecież wszystkiego było tak mało
Tak mało słońca kwiatów i cienia
Nie starczy nawet na wspomnienia
Jak mogło to się stać to co się stało
Pyta z rozpaczą serce mózg i ciało
To wczoraj zgasło a jutra brak
Jak to się stać mogło jak

Nie chcę uwierzyć w sens gróźb i błagań
Który podróż zakończyć miał
I zamienił nasz ekspres w karawan
Szalonych nadziei i ciał
Sleepingi na klucz zamknięto
Stacje już obce złe
Jakim zaklęciem czy piosenką
Można zatrzymać cię

Jak mogło to się stać to co się stało
Przecież wszystkiego było tak mało
Tak mało słońca kwiatów i cienia
Nie starczy nawet na wspomnienia
Jak mogło to się stać to co się stało
Pyta z rozpaczą serce mózg i ciało
To wczoraj zgasło a jutra brak
Jak to się stać mogło jak