Το βρωμικο χρήμα

Ε λοιπόν θα το ξέρεισ
Το έξυπνο χρήμα έχει στέκι του στισ μητροπόλεισ
Στο χρυσό του το νήμα σε τυλίγει σαν θύμα
Με την πρώτη σε ρίχνει ματιά

Ε λοιπόν να το ξέρεισ
Το βρωμικο χρήμα περπατάει στισ άρρωστεσ πόλεισ
Έχει σίγουρο βήμα ξέρει απ’ έξω το ποίημα
Και σε παίρνει με μια σαϊτιά

Κι όταν το σκέφτομαι βρέχει σφυριά
Βρέχει καρφιά κι ένα δάκρυ
Είμαι μονάχοσ στέκω μακριά
Βουβόσ εκεί σε μιαν άκρη

Ε λοιπόν να το ξέρεισ
Θα ζητάσ διψασμένοσ ένα όνειρο στισ μητροπόλεισ
Μα θα είσαι δεμένοσ κι από χέρι χαμένοσ
Στησ ζωήσ τη μεγάλη ζαριά

Ε λοιπόν θα το ξέρεισ
Εραστήσ πουλημένοσ θα γυρίζεισ στισ άχρωμεσ πόλεισ
Απ’ τουσ φίλουσ σου ξένοσ στη γωνιά ξεχασμένοσ
Και στησ όχθησ την άλλη μεριά

Κι όταν το σκέφτομαι βρέχει σφυριά
Βρέχει καρφιά κι ένα δάκρυ
Είμαι μονάχοσ στέκω μακριά
Βουβόσ εκεί σε μιαν άκρη