Παιχνίδι της μνήμης

Φεύγει η σκέψη μου σε υπόγειουσ δρόμουσ
Γνώριμουσ δρόμουσ σε μένα
Χάνω τα λόγια μου σε ψεύτικουσ τόνουσ
Παιχνίδια του μυαλού μεθυσμένα
Σήμα αδέξιο μεσ’ το σκοτάδι
Σκορπάει στην ησυχία
Άτολμεσ λέξεισ με φόντο το βράδυ
Ζητάω άλλη μια ευκαιρία

Βλέπω αντίκρυ το χρόνο
Μαζί του η ζωή μου το σκάει
Κλέβει ακόμα και τα όνειρά μου
Κι’ ενώ με κλέβει γελάει

Θα κάνω ξανά μια βόλτα στην πόλη
Ξεγλίστρησα σήμερα μόνοσ
Αυτή η πόλη πολλά μου χρωστάει
Ζητάει και τα ρέστα μου όμωσ
Ψάχνω αμήχανοσ μέσα στη νύχτα
Τα πρόσωπα μου φαίνονται άδεια
Θυμάμαι εδώ είχα κάποτε κρύψει
Κάποια δικά μου κομμάτια

Βλέπω αντίκρυ το χρόνο
Μαζί του η ζωή μου το σκάει
Κλέβει ακόμα και τα όνειρά μου
Κι’ ενώ με κλέβει γελάει