Ρεβάνς

Κάποιο βράδυ απ’ αυτά που μένω μόνοσ
Και αράζω μπροστά στην τηλεόραση
Ρεπορτάζ του συνεργάτη μασ επώνυμο
Για ανθρώπουσ που ζουν σε απομόνωση
Μένω άφωνοσ και κάθομαι να δω που θα το πάει

Σαν το θύμα στο φακό στέκει ένασ άνθρωποσ
Ομορφούλα η δημοσιογράφοσ
Οι ειδήσεισ για να βγουν θέλουνε στρίμωγμα
Και υπομένει δυστυχήσ ο ανθρωπάκοσ
Ερωτήσεισ σαν βροχή που διαρκώσ τον μαστιγώνουν

Είστε μονάχοσ γιατί είστε μονάχοσ
Πόσα παίρνεται το μήνα
Τα παιδιά σασ αλήθεια δε σασ θέλουν
Εγινε ράκοσ μα μην έχετε άγχοσ το ρεπορτάζ μου να τελειώσω
Οι θεατέσ μασ περιμένουν

Ο ενικόσ δήθεν μικραίνει την απόσταση
Που χωρίζει λένε τουσ ανθρώπουσ
Ο ενικόσ λοιπόν στη μάχη επιστρατεύεται
Δεν μπορεί θα αμειφθεί γι’ αυτούσ τουσ κόπουσ
Με νοκ άουτ τον αντίπαλο και μασ αποτελειώνει

Ξαφνικά μια σκέψη μπαίνει στο κεφάλι μου
Και φουντώνουν τα αρχέγονά μου ένστικτα
Να τη στήσω στο φακό μου και στα όργανα
Και ν’ αρχίσω να ρωτάω με αγένεια
Μιά βραδιά που η ελλάδα θα χαζεύει μπροστά στην τηλεόραση

Είστε μονάχη γιατί είστε μονάχη
Πώσ τα πάτε με μισθό με διατροφή και διαζύγιο
Πέστε μου κάτι
Μα μην έχετε άγχη τη ρεβάνσ θέλω να πάρω
Θα τελειώσω και θα φύγω