Πρόεδρε

Πρόεδρε ο κόσμοσ πεθαίνει
Με σταυρούσ με σφυροδρέπανα με μπλακ εντ ντέκερ στο προσκεφάλι
Πρόεδρε

Κάμερεσ κρυμμένεσ καταγράφουν άδειεσ φάτσεσ η ζωή στο φωτοαντιγραφικό
Λούμπεν και πληβείοι αναλώνονται στισ πιάτσεσ η απόγνωση στο πρώτο ενικό
Άμβωνεσ ουρλιάζουν το μεγάφωνο του μίσουσ λεκιασμένεσ των αγίων οι μορφέσ
Εδρανα και νόμοι προστατεύουνε τουσ κροίσουσ χειροπέδεσ και πεντάπικροσ καφέσ

Φέρνουν σκυλοπνίχτεσ λαοθάλασσεσ τησ φρίκησ στα αμπάρια φτώχεια και αρμαγεδών
Πρόεδρε σου ανήκουν είναι λάφυρα τησ νίκησ που ζητούν στον ήλιο μοίρα κι εμβαδόν
Γέφυρεσ δακρύων άνθρωποι και κατσαρίδεσ ονειρεύονται υπόγειουσ ουρανούσ
Πρόεδρε σου λέω τησ καρέκλασ σου οι βίδεσ μία μία σπάζουν με ύπουλουσ τριγμούσ

Ισοβίωσ βρέχει στισ ψυχέσ των ηττημένων γκρίζα λάσπη κάθε ψίθυροσ βροχή
Ροζ πολυεστέρασ τ’ άστρο των προσκυνημένων που δοξάζει αίσχοσ και συνενοχή
Μαύρο οξειδωμένο το παγκάρι του σαράφη πληθυσμοί στα νύχια των χρηματιστών
Μέλλον μέλλον μέλλον στην εξώπορτά σου γράφει το κατάστημα προσωρινώσ κλειστόν

Νάυλον η σάρκα χύμα σταφ οι ζαρντινιέρεσ τα αισθήματα στην πούδρα και στο τζελ
Πρόεδρε η σιωπή σαβανώνει στουσ αιθέρεσ τησ οργήσ τα βέβηλά μου ντεσιμπέλ
Έδεμ των εμπόρων η ανθρώπινη οδύνη οι οθόνεσ καπηλεύονται το φωσ
Πρόεδρε τησ παρτίδασ έχεισ όλη την ευθύνη αλλ’ εσύ δεν περπατάσ ποτέ σκυφτόσ