Μοναχικές σκέψεις

Σ’ένα γράμμα μου φίλε προχτέσ
Δυό λογάκια κι αυτά πικραμένα
Δεν σου το’ στειλα ότι κι αν λεσ
Θα στα πω μια φορά μαζεμένα
Σε ρουφιάνουσ και αλχημιστέσ
Δεν πουλάω αυτέσ τισ αλήθειεσ
Στα στιχάκια μου σκύψε και βρεσ
Και τα λόγια μου κρύψε

Κι έτσι μείναμε λίγοι αν θεσ
Δίχωσ στέγη και κόμμα
Κάποιεσ μνήμεσ φυλάμε κρυφέσ
Μην τισ κάνουνε λιώμα

Σε βιτρίνεσ και περιοδικά
Θα κρεμάσουνε τα όνειρά μασ
Στη δική τουσ φτηνή αγορά
Φέρνει κέρδοσ μια τέτοια πραμάτεια
Θα σου δίνουν τροφή και νερό
Σαν μαϊμού θα σε δείχνουν στο δρόμο
Σε σταυρώνουν λεπτό το λεπτό
Πριν τουσ πεισ μετανιώνω

Κι έτσι μείναμε λίγοι αν θεσ
Δίχωσ στέγη και κόμμα
Κάποιεσ μνήμεσ φυλάμε κρυφέσ
Μην τισ κάνουνε λιώμα