Ιθάκη μάγισσα

Το βουνό έχει μυστικά σαν μαγνήτησ με τραβά
Θρύλοι μιλάνε για φαντάσματα
Μύθοι λεν για ξωτικά

Ελπίδα έχω το φόβο διώχνω στα βουνά ριζώνω
Αγάπη μου στισ ρεματιέσ θα κλείσουμε πληγέσ
Και το θείο έρωτα ζούμε σε σπηλιέσ
Αυγερινέ μου κατάματα σε κοιτώ χαράματα

Ο δρόμοσ θέλει πάτημα διαβάτη ονειροπόλο
Το ψάξιμο έχει ηδονέσ τον πόνο συνοδοιπόρο
Το βουνό που μ’ αγαπά μου δίνει φτερά
Με την αγάπη μου φιλιά στη διπλοσκοπιά

Κρατά τουσ λύκουσ μακριά τησ αγάπησ η φωτιά
Στέλνει στ’ άστρο του βοριά λάμιεσ και ξωτικά
Γεια σασ θερμοπύλεσ μου πληγή στο είναι μου
Και σε σένα ιθάκη μάγισσα που δε σ' αντάμωσα

Ένα βράδυ φάντασμα γέροσ με άσπρα μαλλιά
Ήρθε αυτόσ σαν δάσκαλοσ κάθισε και στη φωτιά
Φωτιά έγινε ο δάσκαλοσ χάθηκε έτσι ξαφνικά
Αγέννητοσ κι απέθαντοσ στουσ αιώνεσ τριγυρνά

Και μιλά με τα πουλιά κι ακουμπά
Στέκει κι άγρυπνοσ κοιτά
Στην καρδιά που ξαγρυπνά
Στην καρδιά που ξενυχτά