Η μικρή ιστορία της Μαρίνας

Πάνε δύο χρόνια που γνωρίζω τη μαρίνα
Όταν απ’ το κόμμα τησ έφυγε θαρρώ
Μου ’σερνε εξάψαλμουσ θυμάμαι η μαρίνα
Πωσ είμαι ένα ζωο και μισό
Άκουγα κηρύγματα να φύγω απ’ την αθήνα
Να πάω και να ζήσω σε μέροσ μακρινό
Μου ’κανε ένα δίσκο δώρο απ’ την ευρώπη
Με κάτι ξενικά και ήχουσ ροκ

Τ’ άκουσεσ γιώργο τ’ άκουσεσ γιώργο
Και μου ’λεγε ν’ αλλάξω σκηνικό

Στο χρόνο πάνω έχω νέα απ’ τη μαρίνα:
Πωσ τα ’φτιαξε με κάποιον φίνο μπουζουκτσή
Πωσ είναι λέει τάχα τρελά ερωτευμένη
Και γράφτηκε ξανά στην κλαδική
Είναι πάλι λένε τελείωσ μαγεμένη
Απ’ τουσ ήχουσ τησ ρεμπέτικησ μασ μουσικήσ
Πρώτα ένα τηλέφωνο και έπειτα ένα δέμα
Με δίσκουσ βαμβακάρη φυσικά

Τ’ άκουσεσ γιώργο τ’ άκουσεσ γιώργο
Μ’ ανάγκασε και άλλαξα πικάπ

Δεν περνάει γιώργο παρά το καλοκαιράκι
Που τράκαρα εκείνον τον κοινό γνωστό
Κι έμαθα τα νέα από το μαρινάκι
Πωσ έχει τον ντιουκ έλλιγκτον νονό
Τουσ δίσκουσ του μου έστειλε στο πρώτο δεματάκι
Καμάρωνα λοιπόν τη φίλη μου κι εγώ
Μου μήνυσε μια μέρα να γυρίσω στην αθήνα
Γιατί εκεί είναι το κέντρο λέει τησ νέασ μουσικήσ

Τ’ άκουσεσ γιώργο τ’ άκουσεσ γιώργο
Το πόσο έξω είμαστε εμείσ

Στο σπίτι κλειδωθήκαμε κι αυτό λόγω χρημάτων
Βιβλία και τv απ’ το λυκαβηττό
Στο πρώτο ζουμ που έγινε και νάτη η μαρίνα
Να σέρνει πρώτη εκείνο το συρτό
Τη ροκ την τζαζ και το μάρκο βαμβακάρη
Θα έπρεπε οριστικά ν’ απαρνηθώ
Ποια θα ’ναι τώρα πλέον τα καινούργια τησ τα βίτσια
Θα πρέπει να τα μάθω να βιαστώ

Τ’ άκουσεσ γιώργο τ’ άκουσεσ γιώργο
Βοήθα με για να μην τρελαθώ