Φετίχ

Στη χώρα του απροσδιόριστου
Στο χρόνο ζω του αόριστου
Του αόρατου και του άοσμου
Παραπατώντασ στο χάοσ μου

Αιχμάλωτοσ του ασυνάρτητου
Γυρεύω στίγμα στο χάρτη του
Με τοξικά και ηδύποτα
Τα θέλω όλα και τίποτα

Λατρεύω τισ αλυσίδεσ μου
Την ηδονή του επίδεσμου
Και τα φετίχ
Τισ λεπίδεσ μου ξέρω να προκαλώ

Αντί να ψάχνω παυσίπονα
Στον έρωτά σου να τρύπωνα
Με τον καθρέφτη του νάρκισσου
Να σε ξυπνήσω απ’ τη νάρκη σου

Στο βάθρο του ανεξιχνίαστου
Ηθοποιοσ τησ λαγνείασ του
Στο κωμικό στο μακάβριο
Να βρω μαζί σου ένα αύριο

Λατρεύω τισ αλυσίδεσ μου
Την ηδονή του επίδεσμου
Και τα φετίχ
Τισ λεπίδεσ μου ξέρω να προκαλώ