Αιχμάλωτος της νύχτας

Στουσ διαδρόμουσ τησ σκέψησ μου όλα μπερδεύονται
Στισ οθόνεσ μου πλέον δεν βλέπω κανένα
Οι αλήθειεσ κι οι νόμοι τουσ τώρα αντιστρέφονται
Είμαι μόνοσ μου πάλι κι ασ έχω κοντά μου εσένα

Ειν’ η νύχτα δικιά μου μα τησ είμαι αιχμάλωτοσ
Μου περνούν χειροπέδεσ τα σφιχτά τησ πλοκάμια
Να δοθώ στη μαγεία τησ θέλω αδιάφοροσ
Για ότι σέρνεται γύρω μου μέσα στην πόλη την άδεια

Σαν γρανάζι που κάνει καλά τη δουλειά του
Στη μηχανή που δουλεύω τα πάντα είναι καλά κουρδισμένα
Δεν με παίρνει ο τόποσ μα κι αυτοί που πίσω μου έρχονται
Θάναι σίγουρα πιο βολικοί κι από μένα

Ειν’ η νύχτα δικιά μου μα τησ είμαι αιχμάλωτοσ
Μου περνούν χειροπέδεσ τα σφιχτά τησ πλοκάμια
Να δοθώ στη μαγεία τησ θέλω αδιάφοροσ
Για ότι σέρνεται γύρω μου μέσα στην πόλη την άδεια