Εφιάλτης
Τέσσερισ τοίχοι μου κόβουν συνέχεια τη θέα
Φρουρόσ μιασ πατρίδασ που ποτέ μου δεν όρισα εγώ
Φωλιάζει στο σώμα μου μια ιστορία αρχαία
Και όνομα αλλάζω μονάχα σε κάθε καιρό
Εγώ κρατάω τησ πόλησ ξανά το μυστικό
Με πλήρωσαν πόρνεσ θεοί κραταιοί κι ηγεμόνεσ
Ζητιάνοι τησ δόξασ και άτρωτοι τάχα στρατοί
Κανείσ τουσ ποτέ δε μ’ αγάπησε μεσ τουσ αιώνεσ
Μα πάλι εμένα γυρεύουν στη μάχη αυτή
Εγώ κρατάω τησ πόλησ ξανά το μυστικό
Έχω δοξάσει εγώ τουσ τρακόσουσ τησ σπάρτησ
Τριάντα αργύρια πήρα για κάποιο χριστό
Σε δίκεσ στημένεσ ανέκαθεν ήμουνα μάρτυσ
Με μαύρη κουκούλα με είχανε σκύλο πιστό
Εγώ κρατάω τησ πόλησ ξανά το μυστικό
Έτσι κι αλλιώσ μια μέρα το κάστρο θα πέσει
Κάθε ελπίδα για μένα θα έχει χαθεί
Μ’ ένα σχοινί θα με βγάλουνε τότε απ’ τη μέση
Κι’ όπωσ συνήθωσ αρμόζει δίχωσ ταφή
Εγώ κρατάω τησ πόλησ ξανά το μυστικό
Εχω δοξάσει εγώ τουσ τρακόσουσ τησ σπάρτησ
Τριάντα αργύρια πήρα για κάποιο χριστό
Σε δίκεσ στημένεσ ανέκαθεν ήμουνα μάρτυσ
Με μαύρη κουκούλα με είχανε σκύλο πιστό
Εγώ κρατάω τησ πόλησ ξανά το μυστικό
