Δεν πίστευα

Δεν πίστευα ότι θα ζήσω μέχρι εδώ
Να βλέπω στα χαμένα
Θεριά μ ανθρώπινη λαλιά
Και χέρια απλωμένα

Δεν πίστευα το κέρδοσ πωσ θα κάνει τη ζημιά
Τέτοιον κατήφορο και τέτοια ανημποριά
Ν αλλάζουνε οι λέξεισ κι άλλα να εννοούν
Να μπερδευτούν τα πράγματα να με ποδοπατούν

Όμορφοσ κόσμοσ μη σκαλίζεισ το πετσί του
Έσβησε πριν καιρό η αντοχή του
Κι έμεινε στο δωμάτιο ξεχασμένη
Φύγε μακριά ψυχή μου μουδιασμένη

Τρελοί μέσα στον ύπνο και στο ξύπνιο διχασμένοι
Δεν εννοεί κανένασ μασ κανέναν
Μια λάθοσ σύμβαση μια σχέση κουρντισμένη
Ο κόσμοσ γέρασε κι ακόμα περιμένει

Περιμένει όπωσ λένε να φανεί
Μια κάποια λύση έστω απ το πηγάδι να τον βγάλει
Κι αν πάλι απόψε ψάχνεισ να βρεισ το κλειδί
Οι αφέντεσ σου κοιτούν με προσοχή
Ηλίθιοι μέσα στην παραζάλη