Δεν είμαι εδώ

Χτυπούν την πόρτα μου ξανά κάτι γνωστέσ παρέεσ
Κρατούν στα χέρια τουσ σφιχτά βιβλία και καρμπόν
Μαζί τουσ βλέπω σέρνουνε μόνο παλιέσ ιδέεσ
Δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ

Με παίρνουν στο τηλέφωνο νέοι ελπιδοφόροι
Στυλάκια ίδια κι όμοια ό,τι αντιπαθώ
Οι γιάπηδεσ του μέλλοντοσ μιλάω με το ζόρι
Δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ

Βαριέμαι τα μισόλογα και τισ επαναλήψεισ
Σειρήνεσ γύρω μου χτυπούν κι εγώ ίσα που ζω
Δεν έχω πρόταση ζωήσ μα ούτε και ειδήσεισ
Δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ

Φυλάκισα τισ νύχτεσ μου στα έγχρωμα κανάλια
Σκοτώνοντασ τισ ώρεσ μου στο χείλοσ τησ σιωπήσ
Προσπάθησα να δω μπροστά με δυο μεγάλα κυάλια
Ούτε κι εκεί δεν είμαι πια ούτε κι εκεί

Βαριέμαι τα μισόλογα και τισ επαναλήψεισ
Σειρήνεσ γύρω μου χτυπούν κι εγώ ίσα που ζω
Δεν έχω πρόταση ζωήσ μα ούτε και ειδήσεισ
Δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ δεν είμ’ εδώ