Ανοχή

Περιμένοντασ την ώρα να γυρίσει
Περιμένοντασ το νέο μην αργήσει ίσωσ αύριο
Οι συνήθειεσ μασ έχουν καθορίσει
Κι η λαλιά μασ απ’ το χρόνο έχει κολλήσει για το αύριο
Στριμωγμένοι σε σωρό από ελπίδεσ για το αύριο

Σε συνέχειεσ μικρέσ επεισοδίων
Η ζωή μασ που για χάρη τησ μονάχα αντιστεκόμαστε
Φωτισμένοι απ’ το φωσ λίγων κηρίων
Μεσ στα μπαρ που το ποτό μασ βοηθάει να ξανοιγόμαστε
Τισ χαμένεσ ευκαιρίεσ και τα λάθη μασ θυμόμαστε

Σε πλανόδιεσ τσιγγάνεσ χαρτορίχτρεσ επενδύουμε
Σε λαχεία περασμένων εποχών αναζητάμε
Αριθμούσ και σειρέσ που λίγο θέλαν να κερδίσουμε
Και απτόητοι στο ίδιο τροπάρι προχωράμε

Μα η άμαξα που λέγαμε του χρόνου
Τη ζωή στο δρομολόγιό τησ τώρα κουβαλάει
Οι ενοχέσ και τα προστάγματα του κόσμου
Κι η φωνούλα μέσα όργανο του νόμου ακολουθάει
Τ’ όνειρό μασ ξεχασμένο στα μπαγάζια καρτεράει

Σε μνημόσυνα σχεδίων όταν τύχει συναντιόμαστε
Αδιόρθωτοι με ρούχα που προδίνουν ηλικίεσ
Τα ρεφρέν των τραγουδιών μασ πού και πού ξαναθυμόμαστε
Ζωντανεύουμε στουσ ήχουσ τουσ χαμένεσ ιστορίεσ