Roztańczę w sobie świat

Głupie moje „ja" durne moje „ja"
Wszczęło dzisiaj bunt
I nie chce z domu wychodzić
Żali się mówi „wszystko sięga dna
Zastanów się i w końcu zrób coś z tym
No powiedz jak z tym żyć"

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom
Potrafię jeszcze iść pod prąd
Roztańczę w sobie świat zatrzasnę drzwi
Mam w duszy wszystko z czym lubię żyć

Głupie moje „ja" męczy mnie co dnia
Czasem w nocy też
Wtedy zaczynam się łamać
Mówię mu że emigracja nie dla nas
A ono „słuchaj zrób coś z tym
No powiedz jak z tym żyć"

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom
Potrafię jeszcze iść pod prąd
Roztańczę w sobie świat zatrzasnę drzwi
Mam w duszy wszystko z czym lubię żyć

Głupie moje „ja" w buncie swoim trwa
Taki piękny kraj
A tu przestało wychodzić
Mówi mi „mnie to nic nie obchodzi"
Myślę sobie coś w tym jest
Myślę rygluj się

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom
Potrafię jeszcze iść pod prąd
Roztańczę w sobie świat zatrzasnę drzwi
Mam w duszy wszystko z czym lubię żyć

Roztańczmy w sobie świat na przekór łzom
Umiemy jeszcze iść pod prąd
Roztańczmy w sobie świat wyważmy drzwi
Każdy ma w duszy to z czym chce żyć

Roztańczmy w sobie świat na przekór łzom
Umiemy jeszcze iść pod prąd
Roztańczmy w sobie świat wyważmy drzwi
Każdy ma w duszy to z czym chce żyć