Kolęda dla rozsianych po świecie

Dla tych w śniegach po wiek
Dla tych na brzegach dwóch rzek
Dla tych za morzem spokojnym jak ptak
Gada nasz stół kutia i karp
Dla nich opłatek bielutki jak mróz
Dla nich nasz dom kolęda i noc

Dla tych grzechów po śmierć
Dla tych w powrozach na dnie
Dla tych co garb swój dźwigają jak schron
Prostych i złych zdartych przez los
Dla nich żytniówki kubeczek i chleb
Ciepły nasz dom kolęda i sen

Dla tych w drodze po krew
Dla tych niczyich jak piec
Dla tych rozsianych po świecie jak śnieg
Braci zza gór zza mórz i zza rzek
Dla nich nasz smutek nadzieja i moc
Ciepły nasz dom kolęda i noc