Við Gróttu
Í rauðbláu húmi sólin sest niður
Yfir sjónum er mi'n'turfriður
Þar er vitinn sem vakir allar nætur
Varlega aldan snerti okkar fætur
Sporin í sandinum hverfa eins og árin
Eins hefur gróið yfir gömlu sárin
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Dimmblá skýin skreyta sjónarhringinn
Þú sko'ar sem barnið þarabynginn
Og hlýtur þinn fyllir mig fögnuði þess
Sem finnur að lífið hefur valið honum sess
Við hlið hennar allt þar til lífinu lýkur
Að lifa með henni það er að vera ríkur
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Svo loka ég augunum örlitla stund
Augnablikið á sinn hljóðláta fund
Og hjartað hvíslar ástin er göldrótt
Og hafið verður eitt augnablik hljótt
Ást okkar er orðin stór og sterk
Ég elska þig mitt fallega furðuverk
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Og jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég
Jörðin hún snýst um sólina, alveg eins og ég