O Achilleas Ap' To Kairo

Ο αχιλλέασ απ' το κάιρο
Εδώ και χρόνια ζει στην αθήνα
Σ' ένα υπόγειο σκοτεινό
Γωνιακό κάπου στην σίνα

Μαζί του ζει κάποιοσ μηνάσ
Γι' αυτούσ τουσ δυο και τι δεν λένε
Οι πιο σεμνοί τησ γειτονιάσ
Ξέρουν επίθετα που καίνε

Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου
Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου

Ποτέ δε βγαίνουνε μαζί
Κανείσ δεν ξέρει πώσ περνάνε
Υπόγεια κάνουνε ζωή
Κι όλοι οι αργόσχολοι ρωτάνε

Η κυρά λέλα η σμυρνιά
Στην αμαρτία λέει βουλιάζουν
Και διώχνει τα μικρά παιδιά
Όταν στο υπόγειο πλησιάζουν

Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου
Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου

Τα βράδια απ' έξω σαν περνάσ
Μια μουσική ακούσ και γέλια
Και στο υπόγειο αν κοιτάσ
Βλέπεισ μια ολάνθιστη καμέλια

Ο αχιλλέασ απ' το κάιρο
Ασ είναι χρόνια στην αθήνα
Η μάνα του δεν τον ξεχνά
Κι ασ είναι απ' τα παιδιά εκείνα

Που είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου
Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρεσ
Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου