Εφτά

Εφτά κεράκια άναψα
Για να σε λησμονήσω
Κι’ όσα μαζί σου πέρασα
Απόψε να τα σβήσω
Εφτά κεράκια άναψα
Τον πόνο μου να κάψω
Κάτ’ απ’ το φωσ τουσ έκατσα
Δυο λόγια να σου γράψω

Εφτά ήταν τα θαύματα
Αυτού του ψεύτη κόσμου
Εφτά ’ναι και τα τραύματα
Που άφησεσ εντόσ μου
Εφτά φορέσ τα λόγια σου
Με στήσανε στον τοίχο
Εφτά φορέσ με σκότωσεσ
Και πια δε σου ανήκω

Εφτά κεράκια άναψα
Κι’ έκανα το σταυρό μου
Κι’ ύστερα παρακάλεσα
Μην έρθεισ στ’ όνειρό μου
Εφτά κεράκια άναψα
Να μην γυρίσεισ πίσω
Όσα με σένα έζησα
Ξανά να μην τα ζήσω

Εφτά ήταν τα θαύματα
Αυτού του ψεύτη κόσμου
Εφτά ’ναι και τα τραύματα
Που άφησεσ εντόσ μου
Εφτά φορέσ τα λόγια σου
Με στήσανε στον τοίχο
Εφτά φορέσ με σκότωσεσ
Και πια δε σου ανήκω