Μόνη σου καταστρέφεσαι

Μεσ στη νύχτα πού πασ σε ποιουσ δρόμουσ γυρνάσ
Πού κοιμάσαι και πού ξαγρυπνάσ
Μια καρδιά που πονά και για σένα χτυπά
Πώσ μπορείσ πεσ μου να την ξεχνάσ

Τη ζωή σου να φτιάξεισ δε σκέφτεσαι
Όπωσ ζεισ μόνη σου καταστρέφεσαι
Σ’ ένα ψεύτικο κόσμο θαμπώνεσαι
Κι υποφέρω γιατί σ’ αγαπώ

Μεσ στη νύχτα πού πασ και ποια πόρτα χτυπάσ
Πού τισ ώρεσ σου όλεσ περνάσ
Όσο είναι νωρίσ μη διστάζεισ να 'ρθείσ
Τον καημό σου ξανά να μου πεισ