Το σταφύλι αυτό
Το σταφύλι αυτό που δίψασε η ψυχή
Γεμισμένη απτόητο άνεμο
Η θητεία του καλοκαιριού
Στα πεύκα και στα κύματα
Ένασ έρωτασ μεγάλοσ και γλαυκόσ
Με γυμνέσ ώρεσ που κρατάν στα δάχτυλα την ύπαρξη
Κυματιστή ξεφυλλισμένη ελεύθερη
Σαν φωσ στα πλατιά ενδόμυχα δωμάτια