Ραμόνα
L. Wolfe Gilbert, Mabel Wayne
Κοιτάω εμπρόσ προσ το βουνό άχου γλυκιά ραμόνα
Κοιτάω και προσ την θάλασσα και βλέπω το χειμώνα
Που μέσα του σε γνώρισα κι ασ ήταν καλοκαίρι
Κι η νύχτα που σ’ αγάπησα έμοιαζε μεσημέρι
Ακούω λόγια και φωνέσ ακούω και αντιρρήσεισ
Ακούω ήχουσ και κραυγέσ εσύ δε θα μιλήσεισ
Ακούω και την καρδούλα μου να κάνει τίκι τάκα
Αχ και να σ’ είχα πλάι μου για μια στιγμή μονάχα
Και ξέρω τι είναι ο έρωτασ και πια δεν τον φοβάμαι
Μονάχα που δεν είσαι 'δω αυτό έχω και λυπάμαι
Είναι κι αυτόσ ο ποταμόσ που μέσα του θα πέσω
Γιατί ετούτη τη σιωπή αχ πωσ θα την αντέξω
Και θα με βγάλει στην ακτή ή ίσωσ στο λιμάνι
Κι εκεί θα παρηγορηθώ για όσα μου 'χεισ κάνει
