Διθέσιο

Ακριβό μου διθέσιο
Καλό μου αμάξι
Που περνάσ απ’ τ’ απαίσιο
Ξυστά
Κινητήρα και πλαίσιο
Στα 'χω πειράξει
Για να τη βγεισ πιο μπροστά

Τη στιγμή που σ’ αγόραζα
Για να τριπάρω
Το κενό μου εξαγόραζα
Δειλά
Την καρδούλα που χώρισα
Ίσωσ να πάρω
Σ’ άλλη ζωή πιο καλά

Μη με πασ απ’ το σπίτι
Τ’ ακούσ στο θεό να με πασ
Μυρωδιά καταλύτη
Εσύ μοναχά μ’ αγαπάσ
Α ρε χρόνε αλήτη
Π’ ανθρώπουσ κι αγάπεσ σκορπάσ
Μη με φέρνετε σπίτι
Τ’ ακούσ κάπου αλλού να με πασ

Στο λευκό σου αερόσακο
Θα ξαγρυπνήσω
Μ’ αφημένο το πρόσωπο
Σκοπιά
Σ’ ένα πάρκιγκ απρόσωπο
Θ’ αποφασίσω
Ποιον εαυτό θα 'χω πια

Θα γυαλίζουν οι ζάντεσ σου
Με το φεγγάρι
Δοκιμή στισ αβάντεσ σου
Μικρό
Το μηδέν στο διακόσα μασ
Ποιοσ θα το πάρει
Μ’ όλη τη γη στο φτερό

Μη με πασ απ’ το σπίτι
Τ’ ακούσ στο θεό να με πασ
Μυρωδιά καταλύτη
Εσύ μοναχά μ’ αγαπάσ
Α ρε χρόνε αλήτη
Π’ ανθρώπουσ κι αγάπεσ σκορπάσ
Μη με φέρνετε σπίτι
Τ’ ακούσ κάπου αλλού να με πασ