Zoi Mikri
CHRISTOS NIKOLOPOULOS, TASOULA THOMAIDOU
Σε μια πόλη που δεν έχει ούτ' αέρα
Σε μια πόλη που όλο μοιάζει με κελί
Βραδιασμένα μάτια βλέπεισ μεσ στη μέρα
Κι η αγάπη ένα άπιαστο πουλί
Βραδιασμένα μάτια βλέπεισ μεσ στη μέρα
Κι η αγάπη ένα άπιαστο πουλί
Ζωή μικρή και μοναξιά μεγάλη
Χωρίσ καρδιά γι' αυτούσ που έχουν καρδιά
Εγώ κρατώ βαθιά μου έν' ακρογιάλι
Που βγάζει στη δική σου αγκαλιά
Μετανάστησ μεσ στην ίδια μου πατρίδα
Στο τσιμέντο να ριζώσω δεν μπορώ
Κάπου κάπου πάει ν' ανάψει μια ελπίδα
Μα τη σβήνω σαν τσιγάρο που πατώ
Κάπου κάπου πάει ν' ανάψει μια ελπίδα
Μα τη σβήνω σαν τσιγάρο που πατώ
Ζωή μικρή και μοναξιά μεγάλη
Χωρίσ καρδιά γι' αυτούσ που έχουν καρδιά
Εγώ κρατώ βαθιά μου έν' ακρογιάλι
Που βγάζει στη δική σου αγκαλιά
