Η μοίρα μου κι εγώ

Από τη μια βαθύσ γκρεμόσ
Κι από την άλλη ποταμόσ
Κι εγώ γεμάτοσ βάσανα
Το μονοπάτι πήρα
Να σκοτωθώ ή να πνιγώ
Πεσ μου σκληρή μου μοίρα

Εγώ είμαι η μαύρη μοίρα σου
Βρε άνθρωπε κουτέ
Κι αν είναι να πεθάνεισ
Ή τώρα ή ποτέ

Φύγε από δίπλα μου στοιχειό
Φύγε καταραμένη
Έχω παιδιά ανήλικα
Γυναίκα και μητέρα
Κι όταν δεν τουσ κοιτάξω εγώ
Δεν ζούνε ούτε μέρα

Τότε γιατί απελπίζεσαι
Βρε άνθρωπε κουτέ
Απ' τισ ευχέσ που παίρνεισ
Δε θα χαθείσ ποτέ