Φωτιές φωτιές
Φωτιέσ φωτιέσ μεσ στα φύλλα τησ καρδιάσ
Πονάσ πονάσ κανακάρη μου
Φωτιέσ φωτιέσ γιατί ξέρεισ να μιλάσ
Πονάσ πονάσ παλικάρι μου
Σε πηγαίνουν για ταξίδι
Το καράβι βούλιαξε
Σε πηγαίνουν στα πελάγη
Κι η θάλασσα μαράθηκε
Ήσουν ήλιοσ ήσουν μέρα
Ήσουν γλυκοχάραμα
Τώρα τα ‘σκιασ' η φοβέρα
Και τ' άσπρο μαύρο γίνηκε
Τα πουλάκια με ρωτούνε
Τι να δω και τι να πω
Μόνο ‘σύ παιδί μου ξέρεισ
Τησ καρδιάσ μου τον καημό
