เวลา (Time)
Wirachon Satthaying (วีรชน ศรัทยายิ่ง)
ใจ สิ่ง ที่กำลังเรียกว่าเวลา
ฉันไม่เคยจะคิดว่าเวลาจะต้องผ่านไป
ไม่ เคย มองตัวเราเองที่เปลี่ยนไป
แล้วเวลาก็เช่น มันไม่คอยใคร มันไม่คอย
เวลา ที่หายไป ต้องเสียใจ เสียใจ
เวลา สลายไป อย่าโทษฉัน อย่าโทษ
เวลา ที่หายไป ต้องเสียใจ เสียใจ
เวลา สลายไป อย่าโทษฉัน อย่าโทษ
เงา ที่ ตามตัวเราทันยังเปลี่ยนไป
ดวงจันทร์และตะวัน สักวันมันต้องหายไป
ฉัน คิด เกี่ยวกับชีวิตที่ผ่านมา
และพบว่าเวลา ทำทุกสิ่งนั้น เปลี่ยนไป
เวลา ที่หายไป ต้องเสียใจ เสียใจ
เวลา สลายไป อย่าโทษฉัน อย่าโทษ
เวลา ที่หายไป ต้องเสียใจ เสียใจ
เวลา สลายไป อย่าโทษฉัน อย่าโทษ
