20ตุลา

เพราะแรงกดดัน
ของคำบอกลา
ฉันจึงต้องมาร้องเพลง

ถ้าใครได้ยิน
ถ้าใครได้ฟัง
นี่คือเสียงเพลงสุดท้ายฉันเอง

เหตุเพราะฝนในเดือนตุลาที่พาฉันไป
ในโลกที่แสนวังเวง
เมื่อฉันกำลังคุกเข่า
เพื่อขอทำให้รักเรา
เป็นอย่างเธอฝัน

แต่เธอนั้นหันมองที่ฉัน
ปิดกล่องแหวนที่กำลังส่งไป
ร้องไห้ใต้ฝนที่โปรยเข้ามา
ก่อนเธอนั้นจะไม่สบตา
และเอ่ยมาเพียงคำเดียวว่าเสียใจ

เฉยเกินกว่าชา
ไหลรินออกมา
น้ำตาที่มีข้างใน

ช้ำเกินแสดง
หัวใจหมดแรง
เมื่อเธอไร้ซึ่งเหตุผลข้อใด

ก่อนหน้าฝนในเดือนตุลา
เธอพาฉันไป
ในโลกที่สวยดังเพลง
และพูดคำให้ฉันจำ
เหมือนคำให้สัญญา
ว่าอย่าไปจากเธอ

แต่เธอนั้นจ้องมองที่ฉัน
ปิดกล่องแหวนที่กำลังส่งไป
ร้องไห้ใต้ฝนที่โปรยเข้ามา
ก่อนเธอนั้นจะไม่สบตา
และเอ่ยมาเพียงคำเดียวว่าเสียใจ

ดังกระสุนฝังกลางอกฉัน
ผ่านกล่องแหวนที่ยื่นมือส่งไป
ไร้ซึ่งซุ่มเสียงที่ยิงจากตา
ต้องพาร่างตัวเองกลับมา
เพื่อบอกลาผ่านเพลงนี้ก่อนสิ้นใจ

หากคนไหนบังเอิญมาได้ยินและได้ฟัง
ฝากเพลงนี้ให้คนสองคนฟังดังดัง
คนที่เขานั้นยังไม่รู้ว่าชีวิตที่เขาให้มาได้พัง
บอกว่ารักเขาฝากขอโทษเขา
ที่ฉันห้ามตัวเองไม่ทัน
โนโนฮู้ว

เธอคนนั้นจ้องมองที่ฉัน
ปิดกล่องแหวนที่กำลังส่งไป
ร้องไห้ใต้ฝนที่โปรยเข้ามา
ก่อนเธอนั้นจะไม่สบตา
และเอ่ยมาเพียงคำเดียวว่าเสียใจ

ดังกระสุนฝังกลางอกฉัน
ผ่านกล่องแหวนที่ยื่นมือส่งไป
ไร้ซึ่งซุ่มเสียงที่ยิงจากตา
ต้องพาร่างตัวเองกลับมา
เพื่อบอกลาผ่านเพลงนี้ก่อนสิ้นใจ

และสุดท้ายเรื่องราวเหล่านั้น
หากไม่ถึงเธอคนที่ตั้งใจ
เมื่อไร้สิ้นแสงในเดือนตุลา
หากว่าฉันไม่คืนกลับมา
โปรดจงรู้หนึ่งชีวิตจบสิ้นไป

ตอนนั้น
ตัวฉันกับแหวนวงนั้น
ที่ตรงนั้น