คืนที่ความเศร้ากำลังเล่นสนุก
อยู่กับความทรงจำที่ยังคงวนเวียน
เฝ้าดูมันผันเปลี่ยนและวนเวียนเข้ามา
อยู่กับการค้นพบลบเลือนตามเวลา
เฝ้าดูรอยน้ำตาที่ไม่เคยแห้งลง
ในวันเวลาที่เราเคยสูญเสีย
เราก็เสียใจที่สุดแล้ว
อีกนานเท่าไหร่จึงจะมีวี่แวว
ว่าอะไรจะกลับมาเหมือนเดิม
อยู่กับการรอคอยที่ไม่เคยเป็นจริง
สิ่งที่เคยเข้าใจเปลี่ยนเป็นไม่เข้าใจ
สิ่งที่เคยคิดฝัน ฝันกันไปจนไกล
เฝ้าดูมันหายไปจากดวงใจของเรา
ในวันเวลาที่เราเคยสูญเสีย
ไม่เคยเสียใจมากเท่านี้
เจ็บจนเข้าใจว่าต้องพอเสียที
ได้เวลามองออกไปรอบกาย
คืนที่ความเศร้ากำลังเล่นสนุก
อาจเป็นคืนที่ความสุขกำลังร้องไห้
ชีวิตของเรามีดีและร้ายอยู่คู่กันไป
อยู่ที่ใจมองเห็นหรือเปล่า
ในวันเวลาที่เราเคยสูญเสีย
ไม่เคยเสียใจมากเท่านี้
เจ็บจนเข้าใจว่าต้องพอเสียที
ได้เวลามองออกไปรอบกาย
คืนที่ความเศร้ากำลังเล่นสนุก
อาจเป็นคืนที่ความสุขกำลังร้องไห้
ชีวิตของเรามีดีและร้ายอยู่คู่กันไป
อยู่ที่ใจมองเห็นหรือเปล่า
คืนที่ความเศร้ากำลังเล่นสนุก
อาจเป็นคืนที่ความสุขกำลังร้องไห้
ชีวิตของเรามีดีและร้ายอยู่คู่กันไป
อยู่ที่ใจมองเห็นหรือเปล่า
