Η μάνα του λεβέντη
Ξένε διαβάτη που ζητάσ
Τη μάνα του λεβέντη
Εγώ είμαι η μανούλα του
Η μάνα που τον γέννα
Για πεσ μου τα μαντάτα του
Γιατί τον έχω ένα
Μάνα για σφίξε την καρδιά
Και τα μαντάτα είναι βαριά
Ξένε διαβάτη μου για πεσ
Ποια μάτια τον πλανέψαν
Ποια μάτια να τον κάνανε
Και μένα μ' απαρνιέται
Ότι και να του έτυχε
Η μάνα δεν ξεχνιέται
Μάνα για σφίξε την καρδιά
Στο σπίτι σου έπεσε φωτιά
Ξένε διαβάτη να μου πεισ
Μην έχει αρρωστήσει
Ποια του δροσίζει με νερό
Το στόμα το στεγνό του
Ποια ξημεροβραδιάζεται
Μπροσ το προσκέφαλο του
Μάνα για σφίξε την καρδιά
Ο γιοσ σου δεν υπάρχει πια
