Γυναίκα αμαρτωλή
Είμαι μια γυναίκα αμαρτωλή
Ένα από τα ανθρώπινα συντρίμμια
Για να ζω πουλάω το φιλί
Στησ ζωήσ τα μαύρα καλντερίμια
Μα προτού κοινωνία
Με φτύσεισ
Την ευθύνη αλλού
Να ζητήσεισ
Πίστεψα μια νύχτα η τρελή
Κάποιον που είπε αχ θα με πάρει
Κι έφτασα για αυτόν σκαλί σκαλί
Κάτω από ένα κόκκινο φανάρι
Μα προτού κοινωνία
Με φτύσεισ
Την ευθύνη αλλού
Να ζητήσεισ
Είμαι μια γυναίκα αμαρτωλή
Δίχωσ πια εκτίμηση καμία
Φτώχια ορφάνια κι άπιστο φιλί
Μ' έριξαν μεσ στην παρανομία