Δυο χιλιάδες Κυριακές

Στο ημερολόγιο τησ ζωήσ μου χαρακιέσ
Βδομάδεσ μήνεσ που περάσανε και πάνε
Έζησα ωσ τώρα δυο χιλιάδεσ κυριακέσ
Κι όλεσ τουσ συννεφιασμένεσ τισ θυμάμαι

Όταν θα φύγω γράψτε για 'μένα
Ήταν παράξενο το ριζικό τησ
Δεν αγαπήθηκε από κανέναν
Έδινε μόνο αλλά στον πόνο
Οι μοίρεσ μοίρασαν διπλό το μετρικό τησ

Γιατί γεννήθηκα στον κόσμο απορώ
Χίλια γιατί μου βασανίζουν το μυαλό μου
Εκεί που ψάχνω ένα νόημα να βρω
Αποκοιμιέμαι στο υγρό προσκέφαλό μου

Όταν θα φύγω γράψτε για 'μένα
Ήταν παράξενο το ριζικό τησ
Δεν αγαπήθηκε από κανέναν
Έδινε μόνο αλλά στον πόνο
Οι μοίρεσ μοίρασαν διπλό το μετρικό τησ