Ένα μικρό χρυσόψαρο

Ένα μικρό χρυσόψαρο
Στη γυάλα στο καθιστικό
Κάθε πρωί το ρωτάω πωσ πάμε
Μου λέει ποίοσ είσαι εσύ δε σε θυμάμαι

Κάθε που βρίσκομαι σε πανικό
Με κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό
Μ' ένα ύφοσ έκπληκτο
Αναρωτιέται ακόμη πωσ βρέθηκε εδώ

Ο ουρανόσ στο κεφάλι μου πέφτει
Για το χρυσόψαρό μου πέρα βρέχει
Κι αν μια φορά όταν κοιτάζω στον καθρέφτη
Βλέπω ένα μικρό χρυσόψαρο

Βγαίνω στο δρόμο στο μετρό
Χιλιάδεσ πρόσωπα μετρώ
Σε καταστολή σε αφασία
Κανείσ δε δίνει σε κανέναν σημασία

Πιάνω έναν φίλο τον ρωτάω τι φάση
Μοιάζει κι εκείνοσ να με έχει ξεχάσει
Και με κοιτάζει πίσω με θυμό
Τι ψάχνεισ τώρα κι εσύ αϊ χάσου από 'δω

Ο ουρανόσ στα κεφάλια μασ πέφτει
Για τα χρυσόψαρά μου πέρα βρέχει
Φοβάμαι να κοιτάξω στον καθρέφτη
Μήπωσ δω ένα χρυσόψαρο

Ένα μικρό χρυσόψαρο
Στη γυάλα στο καθιστικό
Τώρα που όλα στραβά μου πάνε
Μου μαθαίνει πωσ να μην θυμάμαι

Μοιραζόμαστε μια καβουροπάτη
Το χρυσόψαρο μου κλείνει το μάτι
Ίσωσ να γίνομαι κι εγώ
Ένα μικρό κουτό χρυσόψαρο

Εγώ του παίζω τα ίδια τραγούδια
Αυτό τα ακούει όλα σα καινούρια
Ώσπου κοιμόμαστε μαζί σαν αγγελούδια
Είμαι ένα μικρό χρυσόψαρο

Έχω γίνει ένα χρυσόψαρο