Σοφίτα

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Φιλιά πεταμένα δεξιά αριστερά
Ήρθε η ώρα να μπει κάποια τάξη
Να βγάλει και πάλι η ζωή μου φτερά

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Οι φόβοι μου όλοι σαλεύουν δειλά
Μα ίσωσ είναι λάθοσ σκέφτομαι πάλι
Να λέω πωσ όλα πηγαίνουν καλά

Όλο πάει και πάει και πάει
Και πάει η ζωή μου και πέφτει στον τοίχο
Και σπάει σε κομμάτια μικρά και γελάει
Και ότι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Τα πρώτα μου λόγια τισ πρώτεσ χαρέσ
Έχουν σκεπάσει τώρα άγνωστεσ λέξεισ
Παράξενεσ σκέψεισ και σκόνη του χθεσ

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Τα πόδια μου τρέμουν το σώμα κλειστό
Μα ίσωσ είναι λάθοσ σκέφτομαι πάλι
Το φωσ εδώ πάνω να μένει σβηστό

Όλο πάει και πάει και πάει
Και πάει η ζωή μου και πέφτει στον τοίχο
Και σπάει σε κομμάτια μικρά και γελάει
Και ότι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα

Ότι όνειρο πάντα το ζω μισό
Όποιο όνειρο πάντα το ζω μισό
Κάθε όνειρο πάντα το ζω μισό