Sviatlo
Nürnberg
Сорамныя ўспаміны у жыцці
Гэтак глыбока ў душы і нячутна
Кожны мой крок, як быццам па шклу
Асалода мая і атрута
Можна ўпасць, можна разбіцца
Я больш нічога не адчуваю
Ведай, ужо немагчыма вярнуцца
Тлеюць павольна дні ў адчаі
Забуду усё што было
Шмат часу прайшло
Ужо разбурана ўсё
Я адчуваю святло
