Από τον πουνέντη

Από τον πουνέντη κι από το βοριά
Κι από την αγάπη μου καμιά παρηγοριά
Τησ θάλασσασ τον ταραγμό ακούω και τρομάζω
Κι απ' τησ αγάπησ τον καημό κλαίω κι αναστενάζω

Από το μαϊστρο κι από το νοτιά
Ήρθε ένα χαμπέρι σου δε θα γυρίσεισ πια
Τη θάλασσα παρακαλώ και του γιαλού του τάζω
Φέρτε μου την αγάπη μου να μην αναστενάζω

Με την τραμουντάνα και με το γαρμπή
Στείλε μου παρηγοριά κακό να μη με βρει
Τησ θάλασσασ τησ έταξα μεταξωτέσ κορδέλεσ
Να φέρνει τα χαμπέρια σου μέσα σε λίγεσ μέρεσ