Από τη γυναίκα για τη γυναίκα

Σ' έβλεπα απ' το μπαλκονάκι γλυκιά μου
Και σκεφτόμουν πωσ να σ' είχα δικιά μου
Μα σε είδα ένα βράδυ σε μια μερσεντέσ
Έκανεσ πωσ ήσουν άλλη και με πλήγωσεσ

Από τη γυναίκα ούτε ένα καλό δεν είδα
Μα πίστεψέ με είν' η μόνη μου ελπίδα

Αν ερχόσουνα μαζί μου καλή μου
Σκλάβα πια δε θα σε λέγαν ψυχή μου
Όσο σκλαβωμένη θα 'σαι σ' έναν πονηρό
Άλλο τόσο σκλάβοσ θα 'μαι κι όλο θα πονώ

Από τη γυναίκα ούτε ένα καλό δεν είδα
Μα πίστεψέ με είν' η μόνη μου ελπίδα