Χαρταετός

Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοι
Μού 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
Με τα ονόματά τουσ τα τηλέφωνά τουσ
Και τα βρίσκω χύμα το πρωί

Μεσ στισ τσέπεσ μένουν κι ύστερα μακραίνουν
Κι ύστερα περνάει κι η ζωή

Έτσι με φωνάζουν δύσκολη
Μόνο εσύ δε μου μιλάσ πολύ
Λεσ δεν προλαβαίνεισ και ποτέ δεν παίρνεισ
Και σε παίρνω πάλι εγώ

Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετό
Τώρα θα πετούσα να ησυχάσεισ που σε παίρνω κι ενοχλώ

Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοι
Μού 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
Με τα ονόματά τουσ τα τηλέφωνά τουσ
Και τα βρίσκω λιώμα το πρωί

Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετό
Τώρα θα πετούσα να ησυχάσεισ που σε παίρνω κι ενοχλώ

Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοι
Μού 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
Με τα ονόματά τουσ τα τηλέφωνά τουσ
Και τα βρίσκω χύμα το πρωί

Σε εισιτήρια πάνω σε κουτιά που χάνω
Κάρτεσ κι αποδείξεισ όλα γκρι