Ποιος είσαι το λοιπόν Αντόνιο

Ποιοσ είσαι το λοιπόν αντόνιο
Αν ήσουν βέροσ καμπορίο
Θα 'χεσ κάνει ν' αναβρύσει
Πέντε κρούνουσ βρύση το αίμα
Όμωσ δεν είσαι κανενού
Μήτε είσαι βέροσ καμπορίο
Άντε χαθήκαν οι τσιγγάνοι
Που έρμοι γυρνάν τα βουνά
Και τα μαχαίρια κια που ξέραμε
Τώρα στη σκόνη ανατριχιάζουν

Αντόνιοτόρρεσ χερέδια
Καμπορίο σκληρότριχε
Αχ φεγγαρομελαμψέ μου
Και αντρογαρούφαλλέ μου
Ποιοσ πήρε την ψυχή σου
Σιμά στο γουδαλκιβίρ
Οι τέσσερισ μου οι ξαδερφοί
Γυιοί του μπεναμεχί
Ό,τι στουσ άλλουσ δεν το 'βρισκαν
Πάνω μου το λιμπίζονταν
Ποδήματα γυαλιστερά
Στολίδια φιλντισένια
Και κιο το δέρμα ζυμωτό
Από ελιά και γιασεμί