Ταινία εποχής
PARASKEVAS KARASOULOS, STEFANOS KORKOLIS
Αργά θα πέφτουνε οι τίτλοι
Καθώσ ζουμάρει ο φακόσ
Αχνά να φαίνονται οι κύκλοι
Που 'χει βαθύνει ο καιρόσ
Θέλεισ να γίνει επιτυχία
Κι αυτή η ταινία εποχήσ
Για σένα έχει σημασία
Να παίζεισ ό,τι πια δεν ζεισ
Μα κάτι λείπει απ' την ταινία
Κι έχει ξεφύγει ο ρυθμόσ
Έχει χαθεί πια η μαγεία
Κι αυτόσ ο μύθοσ ο παλιόσ
Μαζί γεράσατε κι οι δυο σασ
Συνεπιβάτεσ μιασ ζωήσ
Κι είναι κοινό το μυστικό σασ
Η μοναξιά μιασ εποχήσ
Ταινία που δεν παίχτηκε
Με το δικό τησ τίτλο
Η ζωή σου και παιδεύτηκε
Στου μύθου τησ τον κύκλο
Θα τριγυρίζει σαν σκιά
Σ' αυτό που 'θέλαν να ‘ναι
Για να την αγαπάνε
Όσοι τη γνώρισαν παλιά
Σε λίγο σβήνουνε τα φώτα
Κι άβαφτη θα ‘ρθεισ και χλωμή
Μίλα μου πάλι όπωσ πρώτα
Λεσ κι είσαι πάνω στη σκηνή
