Η Διεθνής

Εμπρόσ τησ γησ οι κολασμένοι
Τησ πείνασ σκλάβοι εμπρόσ εμπρόσ
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή σαν κεραυνόσ
Φτάνουν πια τησ σκλαβιάσ τα χρόνια
Όλοι εμείσ οι ταπεινοί τησ γησ
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείσ

Στον αγώνα ενωμένοι
Κι ασ μη λείψει κανείσ
Ω! Να τη μασ προσμένει
Στον κόσμο η διεθνήσ

Θεοί αρχόντοι βασιλιάδεσ
Με πλάνα λόγια μασ γελούν
Τησ γησ οι δούλοι κι οι ραγιάδεσ
Μοναχοί τουσ θα σωθούν
Για να λείψουν τα δεσμά μασ
Για να πάψει πια η σκλαβιά
Να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μασ
Και τησ ψυχήσ μασ τη φωτιά

Και αν τολμήσουν και αντικρίσουν
Τησ ψυχήσ μασ τουσ κεραυνούσ
Θα δούνε τότε αν μπορούνε
Πωσ θα είναι οι σφαίρεσ μασ για αυτούσ