Για το αδύνατο ικανοί

Το ποιο ωραίο μου τραγούδι θα σου πω
Σαν ταξιδιώτησ που δε γνώρισε σταθμό
Σα μεθυσμένοσ σε μπαράκι
Σαν αλητάκι σε παγκάκι
Σαν ισοβίτησ που κοιτά τον ουρανό
Μια νύχτα έσπασε η βιτρίνα τησ γιορτήσ
Και οι εκπτώσεισ μασ αρχίσανε νωρίσ
Κι είπεσ δεν είμαι για πολλά
Ποτάμι η αγάπη και περνά
Κι ύστερα έστριψεσ στου δρόμου τη γωνιά

Να μ' αγαπάσ σαν να πηγαίνεισ σινεμά
Έλα να παίξουμε τον έρωτα ξανά
Ξέρω τα μυστικά του έλα
Να μ' αγαπάσ σαν να πηγαίνεισ σινεμά
Έλα να παίξουμε τον έρωτα ξανά
Σαν τελευταίοι μοϊκανοί για το αδύνατο ικανοί
Και για την τρέλα

Το ποιο ωραίο μου τραγούδι θα σου πω
Σαν ναύτησ ξέμπαρκοσ σε τόπο μακρινό
Σαν μάτι φάρου σ' ακρωτήρι
Σαν ναυαγόσ σ' ένα ποτήρι
Πουλί φλαμίνγκο κάπου στον ατλαντικό
Εσύ τα βράδια στο πανόραμα γυρνάσ
Για κάποιο όραμα χαμένο να μιλάσ
Κι εγώ που βάφτισα παρόν
Το μέλλον και το παρελθόν
Σε προσκαλώ στο φεστιβάλ των κυνηγών