Τα τρένα

Τα τρένα που φτιαχτήκανε γι' αντίο
Πωσ μοιάζουν ταξιδιάτικα πουλιά
Που φεύγουν όταν έρχεται το κρύο
Παλιά μου τρένα φθινοπωρινά

Τα τρένα τα παλιά
Σε μάθανε καρδιά
Και ξέρουν να σου φτιάχνουν συγκινήσεισ
Ολόκληρη ζωή
Σε μια διαδρομή
Θα κλείσουνε χιλιάδεσ αναμνήσεισ

Κι εγώ ο τελευταίοσ στη γραμμή
Παρέα με την άδεια μου ζωή

Τα τρένα που φτιαχτήκανε γι' αντίο
Ταιριάζουν με τον γκρίζο ουρανό
Ξωπίσω σαν παλιό νεκροταφείο
Αφήνουνε τον έρημο σταθμό

Τα τζάμια τα θολά
Στα τρένα τα παλιά
Πωσ κρύβουνε δυο μάτια βουρκωμένα
Με μία πνιχτή φωνή
Σαν να ‘ναι από ντροπή
Ακούω να σφυρίζουν λυπημένα