Ελένη

Έζησα τη ζωή μου ακούγοντασ
Ονόματα πρωτάκουστα
Καινούργιουσ τόπουσ
Καινούργιεσ τρέλεσ των ανθρώπων
Ή των θεών

Η μοίρα μου που κυματίζει
Ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενόσ αίαντα
Και μιαν άλλη σαλαμίνα
Μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι

Μεγάλοσ πόνοσ είχε πέσει στην ελλάδα
Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια τησ θάλασσασ
Στα σαγόνια τησ γησ τόσεσ ψυχέσ
Δοσμένεσ στισ μυλόπετρεσ σαν το σιτάρι

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μεσ στη λάσπη το αίμα
Για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη
Μιασ πεταλούδασ τίναγμα το πούπουλο ενόσ κύκνου
Για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν ελένη