Afta Ta Heria

Ποια χέρια πήραν πήραν τα κεριά
Κι ήρθε ξανά κι ήρθε ξανά το βράδυ
Και δεν μπορεί η παρηγοριά
Να μ' εύρει στο να μ' εύρει στο σκοτάδι

Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα 'χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που 'χουν τ' όνομά σου
Αυτά τα χέρια τα χέρια τα δικά σου

Ποια χέρια γίναν γίνανε σπαθιά
Χριστέ και Πα Χριστέ και Παναγιά μου
Κι από το στήθος στήθος μου βαθιά
Θα κόψουν την θα κόψουν την καρδιά μου

Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα 'χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που 'χουν τ' όνομά σου
Αυτά τα χέρια τα χέρια τα δικά σου