Τα μεγάλα παιδιά [Live]

Τα μεγάλα παιδιά
Δε χωράνε στα ρούχα τουσ
Το πολύ δε τουσ φτάνει
Και κανείσ δε τουσ κάνει

Τα μεγάλα παιδιά
Που ακόμα όταν σκούρα τα βρουν
Στησ μαμάσ τουσ τα πόδια γυρνούν

Τα μεγάλα παιδιά
Μέσα στ’ άνετα σπίτια τουσ
Να χαζεύουν ταινίεσ και να τρώνε αηδίεσ
Να κοιμούνται ωσ αργά
Το απόγευμα τησ κυριακήσ
Είναι ακόμα παιδιά τι θαρρείσ

Στα τριάντα και κάτι
Στα σαράντα που φτάνουνε
Στο διπλό τουσ κρεβάτι
Μοναχοί το κενό να κοιτάζουν
Να ξυπνούν μ’ ένα φόβο
Τον κόσμο πωσ χάνουνε
Πωσ η καρδιά τουσ θα σπάσει
Όμωσ όχι δεν κλαίνε τώρα πια

Τα μεγάλα παιδιά
Οι αιώνιεσ παρέεσ
Οι μοιραίοι έρωτεσ τουσ
Οι σκισμένεσ καρδιέσ τουσ
Και ο φόβοσ πωσ πια
Ν’ αγαπήσουν ξανά δεν μπορούν
Μα με πείσμα αυτά προσπαθούν

Τα μεγάλα παιδιά να περνάνε κοιτάζουν
Πίσω απ’ τα μαύρα γυαλιά τουσ
Τα μεγάλα όνειρα τουσ
Όσα χάθηκαν κι όσα βγήκαν αληθινά
Τώρα μοιάζουν χαμένα κι αυτά

Κάποτε είχαν πιστέψει
Πωσ θα φανούν πιο δυνατοί
Στα βιβλία μια λέξη
Είχαν βρει που τον κόσμο εξηγούσε
Όμωσ πάλι όλα μείνανε
Σκοτεινά και ανεξήγητα
Κι όλοι οι δρόμοι που πήραν
Δεν έβγαζαν πουθενά

Τα μεγάλα παιδιά
Που δεν ξέρουν τι θέλουν
Που δε θέλουν να ξέρουν
Τι τουσ φταίει κι υποφέρουν

Τα μεγάλα παιδιά
Προσπάθησε να συγχωρείσ
Είναι ακόμα παιδιά τι θαρρείσ