Ο αέρας τελειώνει
Εδώ μέσα που κλείστηκα ο αέρασ τελειώνει
Παίζει ο φόβοσ μου θέατρο με τισ σκιέσ στο σεντόνι
Στην αγκαλιά του διπλώθηκα είμαι παδί και κοιμάμαι
Και τα χίλια του πρόσωπα ένα ένα θυμάμαι
Μισοθαμμένοσ εδώ στη μικρή μου φωλιά
Έχω ένα μάτι κλειστό μα το άλλο αγρυπνά
Και το τρίτο τινάζει σκάλα στον ουρανό
Για τισ μέρεσ που φεύγουνε και δεν πρόλαβα να δω
Κι όμωσ έξω απ’ την πόρτα μου περιμένουν σιωπηλοί
Στο σκοτάδι οι δρόμοι φωσφορίζοντασ
Οι ήρωεσ μου διψάν να κατακτήσουν τη γη
Και τ’ άλογα μου να τρέξουν εκεί που σβήνει ο ορίζοντασ
Εδώ μέσα που κλείστηκα ο αέρασ τελειώνει
Βγαίνει μέσα απ’ τη σκέψη μου ένασ φονιάσ με πριόνι
Τα ψαλίδια χορεύουνε η βελόνα χτυπάει
Και τα χίλια κομμάτια μου τώρα ποιοσ τα κολλάει
Μισοθαμμένοσ εδώ στη μικρή μου φωλιά
Έχω ένα μάτι κλειστό μα το άλλο αγρυπνά
Και το τρίτο τινάζει σκάλα στον ουρανό
Για τισ μέρεσ που φεύγουνε και δεν πρόλαβα να δω
Κι όμωσ έξω απ’ την πόρτα μου περιμένουν σιωπηλοί
Στο σκοτάδι οι δρόμοι φωσφορίζοντασ
Οι ήρωεσ μου διψάν να κατακτήσουν τη γη
Και τ’ άλογα μου να τρέξουν εκεί που σβήνει ο ορίζοντασ
