น้ำตาซึมข้างราวผ้า

ชอบกันหนึ่งเดือนหนึ่งปี
บ้านน้องติดพี่รั้วกันก็คือราวผ้า
ตาสอด
ลอดราวไปหา
เช้าเช้าขึ้นมาก็มองลงลอดไป

ในแผ่นดินบ่มีใคร
ในแผ่นดินบ่มีใคร
หนึ่งเดียวที่น้องมอบใจรักมันทวีเพิ่มพูน

ย่างเข้าปีสองคนงาม
มีมือที่สามมานั่งบังราวผ้า
เขาเป็นสาวนักศึกษา
เข้ามาครอบครองเลยเฮ็ดให้น้องเพิ่มสูน

ปานมีเข็มดวงน้อยซูน
ปานมีเข็มดวงน้อยซูน
คิดไปหัวใจมันวุ่นเพราะนักศึกษาหน้างาม

ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ผู้สาวนักเรียนสวยซ้ำสมสา
หญ้าคาเริ่มป่งจังน้องเขาสับทิ่มหมุ่นทลาย
ราวผ้าย้ายดีกว่าอายเขา
เห็นบ่เซาย่านเป็นตาต้อ
สอดไปพ้อโอ๊ยหอมกันคักแหน่
กลางเว็นแท้แท้บ่อายฟ้าส่างเป็น

เขามาประจำใช่ไหม
ซ่างบ่เห็นใจคนใกล้กันแท้นอ
ทำไมไม่ไปพักหอ
อยากเย้ยซั่นบ่จังควงมาให้เห็น

อยากฟันราวให้กระเด็น
อยากฟันราวให้กระเด็น
เห็นอ้ายหอมกันกลางเว็นอยากเอาขี้สูดติดตา

ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ผู้สาวนักเรียนสวยซ้ำสมสา
หญ้าคาเริ่มป่งจังน้องเขาสับทิ่มหมุ่นทลาย
ราวผ้าย้ายดีกว่าอายเขา
เห็นบ่เซาย่านเป็นตาต้อ
สอดไปพ้อโอ๊ยหอมกันคักแหน่
กลางเว็นแท้แท้บ่อายฟ้าส่างเป็น

เขามาประจำใช่ไหม
ซ่างบ่เห็นใจคนใกล้กันแท้นอ
ทำไมไม่ไปพักหอ
อยากเย้ยซั่นบ่จังควงมาให้เห็น

อยากฟันราวให้กระเด็น
อยากฟันราวให้กระเด็น
เห็นอ้ายหอมกันกลางเว็นอยากเอาขี้สูดติดตา